Sponsors en Partners van deze expeditie Nolet Distillery

Eerdere berichten

26 april: Goed voorbereid op gezondheidsproblemen

Goed voorbereid op gezondheidsproblemen

Door: Menno

Het beklimmen van een achtduizender is waanzinnig leuk. Maar we kunnen er niet omheen: het verblijf in de ijle lucht neemt ook de nodige risico’s met zich mee. Bovendien: in een afgelegen berggebied zijn we verstoken van medische hulp van buitenaf en moeten we voor elke mogelijke kwaal een hulpmiddel hebben. En weten hoe te handelen. Het Hollandse team heeft in samenspraak met een aantal artsen en een verpleegkundige, de medische- en veiligheidszaakjes goed voor elkaar. Voor het geval dat...


Klimmen boven de 4000 meter is een potentieel ongezonde bezigheid. Op grote hoogte is –zoals eerder beschreven- nog maar een beperkte hoeveelheid zuurstof in de lucht beschikbaar, wat tal van lichamelijke reacties teweegbrengt. Wie daar goed op anticipeert, zijn of haar eigen lichaam goed in de gaten houdt en een aantal belangrijke regels in acht neemt (rustig stijgen, veel drinken, etc.) loopt grote kans elke keer weer heelhuids –en met een mooie ervaring- in het basiskamp af te dalen. Maar voor het geval het toch misgaat –een ongeluk zit in de bergen immers in een nog kleiner hoekje- hebben de klimmers op de Manaslu allemaal een uitgebreide “medic first aid kit” bij zich met daarin een paar belangrijke medicijnen. Deze kits zijn samengesteld in overleg met reis- en expeditiedokter Ronald Hulsebosch. Ze bevatten onder meer Diamox, dat het hoogte-aanpassingsproces bespoedigt en ook Nifidipine (bij long-oedeem) en Dexamethason (bij hersenoedeem). Verder bevat de kit verbandmateriaal en medicatie tegen ooginfecties (sneeuwblindheid bijvoorbeeld) en uiteraard de nodige pijnstillers. Van een ‘eenvoudige’ paracetamol via ‘medium’ Oxycontin tot zwaargewicht Fentanyl. De klimmers hebben een beschrijving hoe de medicatie te gebruiken en in een noodgeval kan ik vanuit basiskamp via de portofoon ook nog de nodige adviezen doorgeven.

In het basiskamp is daarnaast een uitgebreid assortiment medicijnen paraat om ingezet te worden bij een noodgeval. Op advies van eerder genoemde Ronald Hulsebosch en Gijs de Vente (verpleegkundige op de spoedeisende eerste hulp van het OLVG in Amsterdam) zijn er tal van antibiotica mee –al succesvol gebruikt door Niels en Katja tegen luchtweginfecties- en ook middelen bij bevriezingen, huidaandoeningen, bloedstolsels, dehydratie, diarree, verbranding en slapeloosheid. Verder is zonnecrème in grote hoeveelheden mee. Op hoogte is de ultraviolette straling waanzinnig intens en de witte sneeuw weerkaatst het zonlicht ook nog eens van alle kanten. Zo kan het gebeuren dat een paar klimmers inmiddels hun tong hebben verbrandt! Niet door te heet eten, maar simpel door het feit dat door het hijgen de mond openstaat en de zon vrij spel heeft op de tong. Ook zijn er al zonnebrandblaren gesignaleerd op verschillende andere huiddelen van de teamleden. Ondanks dat eenieder zich goed insmeert met sunblock… Voorts ligt er een fles medicinale zuurstof “einsatzfertig” in het basiskamp -voor het geval een klimmer acuut hoogteziek is- evenals een rugzakbrancard en een zogenoemde Gamowbag. In deze hyperbare drukzak kan een klimmer worden gelegd met ernstige hoogteziekte. Door de luchtdruk in de zak kunstmatig te verhogen, wordt gesimuleerd dat het slachtoffer afdaalt, terwijl hij/zij in werkelijkheid op dezelfde hoogte blijft. Het is hoogstwaarschijnlijk dat het grootste deel van alle hulpmiddelen en medicijnen weer ongebruikt mee naar huis gaat, maar het geeft een veilig gevoel als alles paraat ligt.

Niet iedere klimmer op de Manaslu is overigens evengoed voorzien van medicijnen en hulpmiddelen. Gevolg: we moeten elkaar een beetje helpen. Maxut, een Kazachstaanse alpinist, maakte eergisteren bijvoorbeeld dankbaar gebruik van Hollands hechtdraad. Omdat er geen dokter in het basiskamp aanwezig is, nam ik (als bergredder i.o.) de taak op me om zijn vijf centimeter lange en een centimeter diepe wond te verzorgen. (Dit haalde zelfs http://www.mounteverest.net/news.php?id=17235). Na telefonisch advies van de dokter Fokke Meima uit Bathmen (de huisarts van Katja en Henk), over de te volgen handelingen, naaiden Maxut (halfverdoofd door morfine) en ik samen zijn wond weer mooi dicht. Spannend! Gelukkig doe ik momenteel een zelfstudie traumatologie, en kunnen we tevreden zijn over het resultaat. Maxut denkt eraan om over een paar dagen weer omhoog te gaan. Zo zie je: klimmers helpen elkaar graag. Op de berg, maar ook in het basiskamp. En in voor- en tegenspoed!

Bekijk de foto's


Andere berichten


Meer nieuws